Σε έναν νέο πολύ-πολικό Κόσμο ακόμη και πρώην αφοσιωμένοι σύμμαχοι των Ηνωμένων Πολιτειών θα χρειαστεί να αναθεωρήσουνε τις θέσεις τους
Οι πληροφορίες σχετικά με την Ρωσσο-γεωργιανή σύγκρουση φτάσανε στο Ισραήλ, για ευνόητους λόγους, μέσω των δυτικών ΜΜΕ. Ωστόσο, αρκετοί Ισραηλινοί πολίτες ακριβώς όπως και οι Ρώσσοι πατριώτες ήθελαν να δουν τα Ρωσσικά τάνκς να φτάνουν την Τιφλίδα. Ήτανε ξεκάθαρο ότι ο Ρωσσικός στρατός δρούσε ως απελευθερωτής, τον οποίο πολύ πιθανόν θα υποδέχονταν με επευφημίες οι ίδιοι οι Γεωργιανοί. Με τον ίδιο τρόπο που είχανε πράξει αρκετοί το 1982, όταν ο Ισραηλινός στρατός προέλασε στην Λιβύη: η υποδοχή ήταν με ροδάκινα και βερίκοκα και όχι με χειροβομβίδες. Από τότε πολλά έχουνε αλλάξει βέβαια, αλλά αυτό είναι μία άλλη υπόθεση.
Ο Ισραηλινός λαός προσδοκούσε την Ρωσσική νίκη, και αρκετοί ήταν οι Ισραηλινοί που κριτικάρανε την Ρωσσία που δεν προχώρησε μέχρι το τέλος. Αυτό ήταν το κοινό αίσθημα παρά το γεγονός ότι ο Ισραηλινός λαός είναι φίλος με τον Γεωργιανό και την Γεωργία. Οι Ισραηλινοί συμπαθούνε τους Γεωργιανούς διότι πολλοί από αυτούς ζήσανε στο παρελθόν στην Γεωργία. Αυτό όμως δεν μας αποτρέπει από το να συμπαθούμε και τους Οσσετούς. Και με αυτούς ζήσαμε μαζί στο παρελθόν και υπήρξαμε φίλοι μαζί τους. Αυτός είναι και ο λόγος που το Ισραήλ βρέθηκε σε μια πολύ δύσκολη θέση.
Σίγουρα κάποιος μπορεί να πει όμως ότι η κυβέρνηση του Ισραήλ έδρασε με έναν ικανοποιητικό τρόπο. Το Υπουργείο Εξωτερικών της Ρωσσίας δήλωσε ότι η υπόθεση με τις Ισραηλινές στρατιωτικές προμήθειες προς τη Γεωργία είχε πια λυθεί. Η Ρωσσία έδειξε επίσης μια θετική στάση προς το Ισραήλ αφήνοντας να εννοηθεί σε αυτό ότι δεν θα προμήθευε το Ιράν με όπλα, αλλά ούτε όμως θα σταματούσε το εμπόριο με «ενοχλητικά» καθεστώτα.
Κάποιος που είναι γνώστης της γεωγραφίας στην περιοχή, γνωρίζει ότι το Ισραήλ είναι αρκετά μακριά από το Ιράν και ότι το Ιράν είναι μια αρκετά αστικοποιημένη χώρα. Ακόμη και αν Ιρανικά πυρηνικά όπλα υπάρχουν, αυτά δεν αποτελούνε απειλή για το Ισραήλ. Και το ίδιο το Ιράν είναι σχεδόν απίθανο ότι θα επιχειρούσε να μας χτυπήσει με πυρηνικά. Στην πραγματικότητα αυτή η απειλή είναι κατασκευασμένη και θα μπορούσε στο μέλλον να εξανεμιστεί με την δημιουργία μιας συμμαχίας μεταξύ του Ιράν και του Ισραήλ. Αυτό δεν είναι διόλου απίθανο λαμβάνοντας υπόψη τις αλλαγές που θα συντελεστούνε σε παγκόσμιο επίπεδο στο μέλλον. Αλλά και το Ιράν πρέπει και αυτό να δείξει συγκατάβαση. Για παράδειγμα είναι ανεπίτρεπτη η ρητορική κάποιων Ιρανών ηγετών.
Είναι χαρακτηριστικό το ότι η Ισραηλινή εφημερίδα «Haaretz» καθώς και η Βρετανική «Guardian», εκδίδανε την ίδια στιγμή φύλο τους με πρωταγωνιστικό άρθρο σχετικά με την ανάδυση του Ρωσσικού υπερ-κράτους σε έναν νέο πολύ-πολικό κόσμο. Παρά όμως το γεγονός του ότι τελικά Ρωσσικά τάνκς δεν εισέβαλαν στην Τιφλίδα, παρά τα μειονεκτήματα για την Ρωσσική πολιτική σε όλη αυτή την κρίση, παρά την κριτική που δέχθηκε η Ρωσσία, η Δύση την αντιμετώπισε εντελώς αδέξια.
Ποιος ο λόγος όμως το Ισραήλ να συμπαθεί τη Ρωσσία; Ένας λόγος είναι ότι η Δύση συμπεριφέρεται στη Ρωσσία όπως και σε αυτό. Για παράδειγμα αν κάποιος διαβάσει για το Ισραήλ στα δυτικά ΜΜΕ τότε θα σχηματίσει μια εντελώς λανθασμένη άποψη σχετικά με τη χώρα.
Κάποιος δεν πρέπει να αγνοεί επίσης τι συμβαίνει αυτή τη στιγμή. Συνταρακτικές αλλαγές συντελούνται, λαμβάνοντας υπόψη, ιδιαίτερα, και την κατάσταση στις Ηνωμένες Πολιτείες. Αν και είναι αλήθεια ότι υπάρχουν άνθρωποι στις ΗΠΑ που μπορούν να καταλάβουνε την Ρωσσία, η Αμερική δεν είναι σήμερα η Αμερική που όλοι γνωρίζαμε πριν 20 χρόνια. Η χώρα βασανίζεται από μια βαθιά κρίση και είναι μια χώρα με τα υψηλότερα επίπεδα κρατουμένων (αναλογικά) στον κόσμο. Καμία άλλη χώρα δεν συγκρίνετε σε επίπεδα κρατουμένων με τις ΗΠΑ.
Μπορεί κάποιος επίσης να φανταστεί την τεράστια έκταση του απολυταρχισμού, η οποίο φυσικά δεν μπορεί να φανεί στα πλούσια προάστια της Νέας Υόρκης. Αυτό είναι κάτι που κατατρώει τη χώρα. Πολλοί επίσης συγκρίνουνε την οικονομική κρίση που περνάει με αυτή του 1930. Είναι έτσι πραγματικά αξιοπερίεργο το τι θα καταφέρει να κάνει ο Ομπάμα για την Αμερική. Αν όμως δεν καταφέρει να κάνει κάτι;
Είναι δύσκολο να αξιολογήσει κανείς το πραγματικό μέγεθος της σύγχυσης στην οποία βυθίζεται αυτή τη στιγμή ο κόσμος. Σχετικά με το Ισραήλ, από την μία ακολουθεί ακόμη τις ΗΠΑ, από την άλλη όμως προσπαθεί να ισορροπήσει και με τη Ρωσσία. Η κατάργηση της βίζας με τη Ρωσσία είναι ένα παράδειγμα τέτοιας προσέγγισης. Αν κάποιος εκλάβει το ότι θρησκευτικές σχολές ξεφυτρώνουνε παντού στο Ισραήλ, και μελετήσει την ίδια την κοινωνία, θα δει ότι η νέα γενιά δεν θα θυμίζει τους Αμερικανοθρεμένους προκατόχους της.
Αυτή η Συντηρητική Επανάσταση που συμβαίνει στο Ισραήλ κάποια στιγμή θα κυριεύσει τα ανώτερα στρώματα και θα φτάσει στην ηγεσία της χώρας. Αυτή η τάση σήμερα είναι ήδη εμφανής.
Πηγή: Κόμμα Ευρασίας
No comments:
Post a Comment